Τό ΟΧΙ τοῦ κλήρου στό ἔπος τοῦ 1940

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος 

Ἀναμφισβήτητα τό ἔπος τοῦ 1940 ἀνήκει σέ ὅλους τους Ἕλληνες. Ὅλος ὁ λαός μας τότε ἑνωμένος μέ μία ψυχή, χωρίς κανένα δισταγμό, ὄρθωσε τό ἀνάστημά του στόν ὁρμητικό χείμαρρο τοῦ φασισμοῦ καί τοῦ ναζισμοῦ. Ἔτσι, ἀπό αὐτήν τήν τιτάνια μάχη, πού ξεκίνησε τή Δευτέρα 28 Ὀκτωβρίου 1940, δέν θά ἦταν δυνατό νά ἀπουσιάζει ἡ Ἐκκλησία μας, ὁ ρόλος τῆς ὁποίας σήμερα μονίμως ἀγνοεῖται ἤ συστηματικά ἀποσιωπᾶται. Καί, ὅπως πάντοτε, ἔτσι καί τό 1940 ἔσπευσε νά καταγράψει μέ πράξεις ἡρωισμοῦ καί ἀντίστασης τήν ἀπροσκύνητη θέλησή της καί νά φανεῖ ἄλλη μία φορά ὁ φύλακας ἄγγελος τοῦ πονεμένου λαοῦ καί ὁ θύλακας τῆς σωτηρίας του.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ (26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)

«Ο άγιος Δημήτριος έζησε επί των βασιλέων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού. Καταγόταν από την πόλη της Θεσσαλονίκης, ήταν ευσεβής χριστιανός ήδη από τους γονείς του και διδάσκαλος της πίστεως στον Χριστό. Όταν ήλθε ο Μαξιμιανός στη Θεσσαλονίκη, συνελήφθη ο άγιος ως πολύ γνωστός για την ευσέβειά του χριστιανός.

Κήρυγμα Κυριακή Στ'Λουκά

 πρωτοπρεσβύτερου Θεμιστοκλή Μουρτζανού

ΗΛΑΥΝΕΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΟΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΡΗΜΟΥΣ

 Οι άνθρωποι σήμερα πιστεύουμε ότι το κακό είναι αποτέλεσμα των δικών μας λανθασμένων επιλογών ή το θεωρούμε μία περίπου φυσική κατάσταση, την οποία δύσκολα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε. Ιδιαίτερα στις ανθρώπινες σχέσεις, το κακό είναι μία κατάσταση που συναντούμε στους άλλους ανθρώπους όταν βλέπουμε ότι δεν συμπεριφέρονται όπως εμείς θα θέλαμε, όταν βλέπουμε ότι δεν έχουν αγάπη, όταν κοιτάζουν το συμφέρον τους, όταν λειτουργούν με μικρότητα. 

Κατηχητικές Δραστηριότητες

Στην ενορία μας λειτουργούν δύο τμήματα κατηχητικών σχολείων σύμφωνα με το εξής πρόγραμμα για την περίοδο 2014-2015:

Κήρυγμα Κυριακή Γ'Λουκά

πρωτοπρ.Θεμιστοκλή Μουρτζανού

ΚΑΙ ΕΔΩΚΕΝ ΑΥΤΟΝ ΤΗ ΜΗΤΡΙ ΑΥΤΟΥ

Οι άνθρωποι που πιστεύουμε συνήθως ζητούμε από το Θεό να μας δώσει ό,τι κρίνουμε πως είναι σημαντικό για μας. Είναι μέσα στην ανθρώπινη ύπαρξη  η παρουσία του συμφέροντος, ακόμη κι αν αυτό το εξωραΐζουμε με την βοήθεια της αγάπης. Θέλουμε, επιθυμούμε ό,τι μας συμφέρει, ό,τι μας χρειάζεται. Κι αυτό δεν είναι κατ’  ανάγκην κακό. Το συμφέρον μας καθοδηγεί στο να κάνουμε επιλογές που θα βοηθήσουν την πορεία της ζωής μας και δεν θα μας κάνουν να οπισθοδρομούμε. 

Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὁ Εὐαγγελιστής

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας. Ἦταν γιατρὸς στὸ ἐπάγγελμα, ὅμως γνώριζε πολὺ καλὰ τὴ ζωγραφικὴ τέχνη. 

Τα λειτουργικά έκτροπα που συνδέονται με τα μνημόσυνα

Τελευταία τείνει να επικρατήσει μια συνήθεια ισοπεδώσεως της Παραδόσεως. Έτσι είθισται ορισμένοι από τούς πιστούς μας κατά τα μνημόσυνα των κεκοιμημένων τους να μην προσκομίζουν στο ναό κόλλυβα αλλά αντί αυτών κουλουράκια, πίτες και διάφορα γλυκίσματα. Αντί του πρόσφορου να προσκομίζουν έτοιμα βιομηχανοποιημένα πρόσφορα. Αντί του προσφερομένου κόκκινου οίνου να προσκομίζουν λευκό οίνο. Αντί της πατερικής φιλανθρωπίας να εμφανίζεται μια τάση επιδείξεως και δωρεάς προ σωματεία και ιδρύματα όχι με σκοπό
τη χριστιανική βοήθεια.

Παραβολὴ τοῦ σπορέως (Λουκ η΄5-15)

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003))

 

29 Ὀκτωβρίου 1989

Πόσο οἰκεία, καὶ πόσο ἁπλή μᾶς φαίνεται ἡ σημερινὴ Παραβολὴ τοῦ σπόρου καὶ τοῦ σπορέως· καὶ ὅμως πόσο σχετικὴ εἶναι μέ μᾶς, πόσο περισσότερο θὰ πρέπει νὰ τὴν σκεφτοῦμε.

H Θεολογία των μνημοσύνων. Γιατι τελούνται τα 3ήμερα και τα 9μερα μνημόσυνα

Όλοι σχεδόν έχουμε πάει σε μνημόσυνο συγγενικού ή προσφιλούς μας προσώπου. Πόσοι όμως γνωρίζουν ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός του; Οι περισσότεροι τελούν τα μνημόσυνα των κεκοιμημένων καθαρά από λόγους παράδοσης. Τα μνημόσυνα είναι άρρηκτα δεμένα με τη Θεολογία της Ορθοδοξίας για τη ζωή μετά το θάνατο. Στην Ορθόδοξη Παράδοση έχουμε τέσσερα μνημόσυνα. Το τριήμερο, το εννιαήμερο, το σαρανταήμερο και το ετήσιο μνημόσυνο. Όλα δημιουργήθηκαν για να βοηθήσουν στο ταξίδι της ψυχής από τη γη στον ουρανό.

Γονιός για πάντα...!

της Γαλάτειας Γρηγοριάδου-Σουρέλη

Έχω ακούσει πολλά όνειρα: «Να γεννήσω, να λευτερωθώ, να ησυχάσω», ή αργότερα: «Να ξεπεταχτούν τα παιδιά, να ησυχάσω», πιο έπειτα: «Να στρωθούν στο σχολείο, να μπουν σε μία ρέγουλα, να ησυχάσω» και απελπισμένες φωνές: «Αμάν! Να περάσει η εφηβεία που με παλάβωσε,
να ησυχάσω…».

Κήρυγμα Κυριακή Β'Λουκά

Από τη στιγμή που ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι διαφέρει από την υπόλοιπη άλογη δημιουργία, αισθάνεται την ανάγκη να οργανωθεί κοινωνικά για να μπορέσει να συμβιώσει με τους άλλους ανθρώπους. Για να είναι η ζωή του υποφερτή και όχι «βίος αβίωτος» άρχισε να συντάσσει κανόνες λειτουργίας αυτών των κοινωνιών. Αυτοί οι κανόνες, όσο κι αν βελτιώνονταν με την πάροδο του χρόνου εντούτοις παρέμεναν ατελείς, όπως και ο άνθρωπος. Σε ότι αφορά την ηθική συμπεριφορά αυτή αποτύπωνε και πάλι την ανθρώπινη ατέλεια. Ηθικό και δίκαιο γι’ αυτόν ήταν η επιβολή του δυνατού στον αδύνατο, η δε εκδίκηση κυριαρχούσε στην καθημερινή ζωή του.